Najstarsza fantastyka?

Niewiele naprawdę starych ksiąg zachowało się w całości do czasów współczesnych, Jedną z najstarszych przepisywanych tysiące razy i tłumaczoną na wiele języków jest Biblia.

Stary Testament, o którym każdy może sobie poczytać do woli nie jest łatwą lekturą i to z wielu powodów. Przede wszystkim archaiczny język i styl, bardzo trudny dla współczesnego czytelnika.
Jednak treść jest - jeśli potraktować Stary Testament wyłącznie jako dzieło literackie - zaskakująca. Znaleźć tu można mrożące krew w żyłach przygody, piękne poetyckie obrazy, przypowieści o dziwnych stworzeniach, thriller ze skomplikowanymi psychologicznie postaciami, interwencję sił nadprzyrodzonych, a nawet kosmitów, jak chcą niektórzy, a więc i czysta SF ma tu swoje miejsce.

Apokaliptyczne wizje od wieków stanowią natchnienie dla pisarzy. Właściwie od czasów Starego Testamentu nie wymyślono nic nowego. To, co miało początek, musi mieć swój koniec. Współcześni autorzy prześcigają się jedynie w technicznych rozwiązaniach odwołując się cały czas do znanego wszystkim upiornego obrazu Czterech Jeźdźców, plag, totalnego zniszczenia, krajobrazu po zagładzie...
Ano właśnie w ludzkiej wyobraźni nie mieści się chyba myśl o tym, że kiedyś może być takie potem, po którym faktycznie nie będzie nic, więc z każdej opresji, choćby najgorszej, ludzkość wychodzi i się odradza. Jak po Potopie.

Archetypiczna koncepcja stworzenia i końca świata jest bardzo silna w wielu kulturach. Przepisywana i tłumaczona przez całe wieki, zmieniana przez skrybów i tłumaczy, interpretowana w zależności od zapotrzebowań religijnych i politycznych przetrwała żywiąc wyobraźnię, podsycając fascynacje i lęki.
I cały czas jest niesamowicie silną inspiracją dla pisarzy, filmowców, malarzy... Jestem pewna, że gdyby "spisać" ponownie i według kanonów współczesnej fantasy poszczególne księgi Starego Testamentu, czytałoby się je z zapartym tchem.